รีวิวหนัง Analog Squad (2023) ทีมรักนักหลอก

ใกล้เข้าสู่ศตวรรษที่ 20 แล้ว ปอน (นพชัย ชัยนาม) กำลังจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่เป็นครั้งแรกในรอบกว่าทศวรรษ มีเพียงปัญหาเดียวคือพวกเขาคาดหวังให้เขามาพร้อมกับภรรยาและลูกสองคนที่เขาไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยอีกต่อไป เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ดูเหมือนล้มเหลวต่อหน้าคนในครอบครัว ปอนจึงจ้างอดีตแฟนสาวของเขา ลิลลี่ (น้ำฝน กุลณัฐ ปรียวัฒน์) พร้อมด้วยคนแปลกหน้า บุ๋ง (วิภาวีร์ พัฒนสิริ) และเก๋ (กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม) ให้มารับบทครอบครัวของเขาสักระยะหนึ่ง วัน แต่เมื่อชีวิตของนักแสดงเริ่มพังทลาย นิยายที่พวกเขาสร้างขึ้นก็เริ่มดูดีกว่าความเป็นจริงใน Analog Squad

การโกหกไม่ใช่เรื่องเลวร้ายหากทำให้บุคคลนั้นมีความสุข บรรทัดแรกนี้พูดโดย Keg ทำให้เกิดปริศนาทางศีลธรรมหลักที่ Analog Squad สำรวจในแปดตอน แม้ว่าในตอนแรกคำโกหกที่ใหญ่ที่สุดคือการบอกกับพ่อแม่ของพอนด์ แต่ก็มีการค้นพบมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อซีรีส์นี้เจาะลึกชีวิตส่วนตัวของบัง ลิลี่ และเค็ก บุ๋มพบว่าพ่อของเธอโกหกเธอมาตลอดชีวิต ปรากฎว่า Keg โกหกแม่มาตลอดชีวิต และลิลลี่กำลังเก็บความลับไม่ให้ทุกคนรู้ โครงเรื่องทั้งหมดเหล่านี้เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อให้ทำงานได้ดีกว่าที่เคยเป็นมา บุ่งเกลียดพ่อของเธอที่โกหกเขา แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็โกหกพ่อแม่ของพอนเพื่อให้พวกเขาได้กลับมาอยู่กับลูกชายอย่างมีความสุขมากขึ้น ไม่ว่าการโกหกจะเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลหรือไม่ก็ตาม หรือบอกเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น (ซึ่งตรงกันข้ามกับการช่วยเหลือผู้บอกออกจากสถานการณ์อันไม่พึงประสงค์) จะได้รับการตรวจสอบอย่างละเอียดตลอดทั้งเรื่อง

ขณะที่พายุก่อตัวขึ้น ลิลี่ เค็ก และบุงพบว่าตัวเองต้องหลบภัยในความสะดวกสบายและความอบอุ่นของพ่อแม่ของพอนด์ แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกผิดเพิ่มมากขึ้นในขณะที่พวกเขาโกหกเรื่องครอบครัวนี้ต่อไป เมื่อแต่ละคนเชื่อมโยงกันมากขึ้นเรื่อยๆ Analog Squad ก็เริ่มตั้งคำถามว่าอะไรคือสิ่งที่สร้างครอบครัวอย่างแท้จริง แม้ว่าซีรีส์นี้ไม่เคยพยายามตอบคำถามนี้อย่างเต็มที่ แต่ก็มีมุมมองที่น่าสนใจเกี่ยวกับครอบครัวที่ยืนอยู่ตรงกลางของเรื่อง พ่อแม่ของพอนด์มาเชื่อมโยงกับครอบครัวที่ไม่ใช่ครอบครัวที่แท้จริง ทำให้เกิดคำถามถึงความสำคัญของสิ่งต่างๆ เช่น ความสัมพันธ์ทางสายเลือด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากสิ่งที่ครอบครัวจริงๆ ทำต่อกันตลอดทั้งซีรีส์